Ik weet wel hoe ik gelukkig word, zegt Fleur, maar ik vergeet het steeds.
Eckhart Tolle, Adyashanti, Krishnamurti, noem maar op, ik volg ze allemaal. Elke week heb ik wel een of andere challenge over gelukkig worden. En het stomme is: Hoe meer ik volg, hoe meer ik mezelf verlies.
Ik weet dat ermee op moet houden, maar het lukt me niet. Hoe stom is dat?!
Oordeel
Met dat laatste zinnetje duikt Fleur in emotiegroep Schuld/Schaamte, de groep van oordelen en overtuigingen. (1
Volgens de EmotieCoach-methode zijn onze emoties onder te verdelen in acht groepen: Liefde, Angst, Vreugde, Afkeer, Verdriet, Boosheid, Verbazing en Schuld/Schaamte.
Emoties geven feedback op onze gedachten.
Iedere emotiegroep heeft zijn eigen boodschap, die aangeeft of dat wat je zojuist dacht, wel klopt bij wie jij in essentie bent. ).
Het mooie van deze groep is is dat het je een inkijkje geeft in je overtuigingen. Elk oordeel is een uitnodiging om jezelf onder de loep te nemen en te kijken of die overtuiging nog wel klopt bij wie je nu bent.
Zie het als een kans om te groeien.
Focus op het lichaam
Ik vraag aan Fleur hoe het voelt, als ze zo’n oordeel over zichzelf uitspreekt.
Ja, niet lekker, zegt ze, dat krampt. Ik vraag of ze met haar aandacht even bij dit gevoel kan blijven.
Ze sluit haar ogen en zegt: Ik weet het weer, dit voelen is wat ik moet doen en wat ik steeds vergeet.
Maar door te blijven praten en analyseren, maakt ze geen contact met haar gevoel en blijft ze hangen op het mentale vlak.
Ik geef haar de suggestie om haar aandacht op haar lichaam te richten. Ze valt stil en houdt haar ogen stijf gesloten. Na een paar seconden zie ik haar gezicht ontspannen.
Ik vraag wat er gebeurt. Fleur antwoordt: Het was even heel heel eng, maar nu kan ik dat krampende gevoel al niet meer terughalen, ik kan er niet meer bij.
Blij verrast kijkt ze me aan.
Controle versus zijn
Dat is wat emoties doen.
Het zijn golfjes van energie. Soms stormt het, en komt het met grote golven door je heen. Dan komt er weer een moment van rust, van kabbelende golfjes in de branding.
De golven gaan voorbij, vaak in luttele seconden, als je ze even hun werk laat doen.
Emoties zijn altijd maar een momentopname. Duurt het langer, dan komt dat door onze sterke geest.
Brein
Sadhguru, de Indiase wijsgeer zei ooit: Onze intelligentie werkt niet vóór ons, maar tegen ons.
Hij gaf er het volgende simpele voorbeeld bij:
We hebben honger. Op tafel voor ons, staat een bord eten. We voelen ons prima. Dan ontstaat er een gesprek dat we geen geluk kunnen vinden. Nu voelen we ons verdrietig.
Terwijl we zojuist nog, tijdens het eten, volkomen gelukkig waren.
Dit voorbeeld toont aan hoe we ons laten leiden door ons brein.
Ons brein wil controleren
in plaats van zijn
Dat is hoe het brein werkt: Het wil controleren. Maar daar is het eigenlijk niet voor bedoeld. Het brein is niet geschikt om leiding te geven.
Het brein gebruik je voor de uitvoering van een specifieke taak. Het is als een stuk gereedschap.
En dat stuk gereedschap wordt aangestuurd door wie we in werkelijkheid zijn: Onze essentie, de ziel.
Waar het misgaat, is dat wij denken dat we dat stuk gereedschap zijn.
Functie van emoties
Wat is nu de rol van onze emoties hierbij?
Emoties hebben de functie om ons wakker te schudden. Ze brengen ons terug naar datgene wat we in werkelijkheid zijn. Dat werkelijke, wat zo moeilijk te benoemen is.
Want als je je gedachten niet bent, wat ben je dan wel?
Ben je je lichaam?
Dat wat je kunt waarnemen kan je niet zijn. Zoals een oog zichzelf niet kan zien. Om iets te kunnen waarnemen, moet er een object én een waarnemer zijn.
Dat betekent dat als je iets kunt waarnemen, dat het object zich buiten jou moet bevinden. Dat kun je dus niet zijn.
Wie ben je?
Sadhguru zegt het zo: Als ik mijn hand opsteek, waar zie je die hand dan?
Je wijst waarschijnlijk naar zijn hand.
Nee, zegt Sadhguru, jouw ogen nemen mijn hand waar. Het beeld van deze hand vormt zich in jouw hoofd via je ogen. Je ziet de hand dus in jou.
Steek nu je eigen hand op en kijk ernaar: Ben jij je hand? Ben jij dat lichaamsdeel?
De hand is buiten jou, je kunt hem waarnemen en dus kan jij je hand niet zijn.
Als we deze redenering doortrekken, is wie we zijn niet aan te wijzen.
Ook je gedachten kun je waarnemen, dus je bent niet je gedachten.
Van zijn naar ego en terug
Terug naar Fleur.
Ze zegt in het begin van de sessie: Ik weet hoe ik gelukkig word, maar ik vergeet het steeds.
Fleur hopt hier heen en weer tussen twee verschillende ervarings-lagen: Ik weet hoe ik gelukkig word, komt vanuit de laag haar werkelijke zijn.
Op deze laag is alle kennis voorhanden. Hier is vrijwel altijd alles goed en hier weten we, dat al onze ervaringen nuttige lessen zijn.
Het tweede deel van haar zin, (…) maar ik vergeet het steeds, komt vanuit de persoonlijkheidslaag, ons brein, het denken.
Deze laag neemt het liefst geen verantwoordelijkheid, wijst naar schuldigen, wil controle en zoekt veiligheid. Sommigen noemen dit deel ook wel het ego.
Gereedschap
Dit hoppen tussen zijns-laag en persoonlijkheids-laag doen we regelmatig. We switchen continu van zijn naar ego en weer terug.
Dat switchen is functioneel: De -abstracte- ideeën die je ontvangt uit deze laag, ‘vertaal’ je met je brein naar de werkelijkheid.
Het brein bedenkt hoe het deze ideeën vorm gaat geven. Een praktisch stuk gereedschap dus.
Het helpt, als je dit heen en weer hoppen tussen deze lagen in jezelf kunt waarnemen. Dan kun je een keuze maken, zoals in het voorbeeld van Fleur:
Welk deel van de zin gaat ze nu als overtuiging geloven? Het eerste deel: Ik weet hoe ik gelukkig word (…) of het tweede: (…) maar ik vergeet het steeds?
Feedback op je gedachten
Emoties helpen ons bij dit proces. Ze geven feedback op je gedachten.
Dus ik vraag aan Fleur: Hoe voelt het eerste deel van je zin?
Ze herhaalt de woorden voor zichzelf; Ik weet hoe ik gelukkig word… Dan zegt ze dat ze een warm golfje rond haar hart voelt.
En het tweede deel, dat je steeds vergeet hoe je gelukkig wordt? vraag ik. Fleur antwoordt dat ze daar een verkramping bij voelt.
Fleurs emoties geven haar feedback waar ze iets aan heeft.
Het positieve gevoel, de warme golfjes rond haar hart, komt uit emotiegroep Liefde. Dit gevoel geeft haar de boodschap dat deze gedachte past bij wie ze in essentie is.
Het verkrampende gevoel laat haar weten, dat deze gedachte haar niet dient en niet klopt bij wie ze in werkelijkheid is.
Aan Fleur de keuze op welk van de twee gedachten ze zich wil richten.
Dit is een klein voorbeeld hoe je je emoties kunt gebruiken als leidraad.
Van het pad af
Ik geef Fleur een oefening mee om haar gedachten te gaan observeren en zorgvuldig te gaan kiezen wat haar prettig doet voelen en wat niet.
Handvat
Fleur is blij met dit praktische handvat: Hier kan ik wat mee. Ze gaat oefenen met het opmerken van het heen en weer hoppen tussen de verschillende lagen in zichzelf.
Na de sessie vraag ik hoe ze zich voelt: Lekker, zegt ze, het voelt alsof ik weer in verbinding met mezelf ben… ontspannen. Ik gooi al die kennis in ruim 13 en ga me richten op mezelf. Das pas kennis!
Lachend nemen we afscheid.
Wil je ook ervaren hoe je je emoties kunt gebruiken als leidraad in je leven?
Klik op de groene knop en maak een afspraak.
Je bent van harte welkom.
Regelmatig zo’n artikel in je mailbox? Laat dan je email achter.
De EmotieGids bij het ontbijt.
Lekker positief en duurzamer dan de krant.
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven. De namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
Wil je ervaren wat een EmotieCoach sessie voor jou kan doen? Stuur me een mailtje of maak een afspraak op 06 • 21211086.
Joke
Mooi hoe je dat verband legt tussen sadhguru en je cliënt!
jantine
Fijn emotiegids, het wordt me steeds een stukje duidelijker!
Henriette
En daar word ik weer blij van 🙂 Dank je.