Voor innerlijke rust én levenslust
Portret Emotiecoach Henriette


In de video onderaan vertel ik over mijn ervaring met EmotieCoaching (start bij 4:30 min). Je mist dan wel de rest van mijn levensverhaal 🙂

Ik ben Henriette

Mijn fascinatie? Mensen, zoals jij.

Onze interactie.

Het contact.

Reuze interessant allemaal, dus dan kan je er maar beter voor doorleren.

Maar… hoe meer ik leerde over de intelligentie van ons lichaam, hoe meer ik in de war raakte door emoties.

Ze zouden een functie moeten hebben. In de natuur geldt toch use it or lose it… ?

Maar wat heb je dan aan emoties?
En waarom zijn ze niet al lang en breed uitgerangeerd door de evolutionaire trukendoos van moeder natuur?

Ik werd alleen maar onrustig van emoties. En ze onderdrukken hielp ook al niet.

Dieren

En hoe zit het dan met dieren?

Mensen slaan elkaar dood om de simpelste redenen. Dieren vechten alleen als er iets bevochten moet worden, zoals hun positie in de groep, of voedsel.

Eén van beide wint, de ander accepteert dat en that’s it.
Geen gedoe, even goeie vrienden.

Mensen en gedoe

Mensen daarentegen maken alles ingewikkeld.
Dat fascineert me.

Emoties hebben wel degelijk een functie!

Sinds ik EmotieCoach ben, weet hoe ik mijn emoties kan gebruiken als gids voor mijn leven. En ons fabelachtige emotionele systeem moet wereldkundig worden!

Dus ik heb er mijn werk van gemaakt om jou het gereedschap in handen te geven, de sleutel naar je authentieke zelf, zodat jij ook op een eenvoudige manier weer flow in je leven krijgt.

Wat ging eraan vooraf

Ik begon rond mijn twintigste met een studie Algemene Taalwetenschappen.

Werd ‘m niet.
En een studie Spaans ook al niet.

Toen kocht mijn vriend een café. Dat lag meer in de lijn van mijn interesse. Ik solliciteerde, en werd aangenomen.

Het café bleek een geweldige speeltuin om mensen te bestuderen. Alle ins en outs aan menselijk gedrag kwamen voorbij.

Hier was ik goed in, en het bleek een fijne leerschool te zijn voor het echte-grote-mensen-leven.

Edelsmid

Omdat klanten me bleven vragen wat ik naast het biertappen deed, schreef ik me in voor de Vakschool voor Edelsmeden. Een schot in de roos, vooral vanwege mijn liefde voor detail en geneuzel op de millimeter.

Toen ontmoette ik mijn man en we kregen een kind. Dat baby’tje combineerde niet zo lekker met die zwarte werkhanden, die inherent zijn aan het edelsmeden.
Het was tijd voor een switch.

Verhuizen

We vertrokken naar Portugal. Mijn man wilde daar oud worden, dus niet getreuzeld, want hij was al een flink eind op weg.

Portugal werd een mooi en leerzaam avontuur, maar niet mooi genoeg om er te blijven. De mensen die we hadden achtergelaten in Nederland, bleken belangrijker dan de ruimte en de natuur die Portugal bood.

Terug in Amsterdam

Tijdens de eerdere caféjaren deed ik flink wat vragen op over menselijk gedrag. Die werden na terugkomst in Nederland ontrafeld in de yoga-opleiding die ik ging volgen.

In de sutra’s van Patañjali vond ik zowel een ingang als de uitweg.
De ingang, omdat ik ontdekte dat mijn lichaam de poort was naar mijn gevoel.
En de uitweg, omdat deze poort een shortcut bleek te zijn naar de oplossing van veel problemen.

Yoga en zelfbewustzijn

Yoga zette me op het pad van zelfbewustzijn. De vele zelfhulpboeken die ik tot dan toe had gelezen, gaven me niet wat yoga wel deed: rust en vredig in mezelf zijn.

Het hek was van de dam. Ik volgde cursussen en workshops, deed een aantal 10-daagse stilte-meditaties en meerdere communicatietrainingen.

Van binnen naar buiten

Ik leerde over de weg naar binnen en mijn uitweg, maar ik miste nog iets; Intern borrelde en bruiste het, maar hoe zette ik dat heerlijke gevoel om in iets zinvols voor de buitenwereld? Het, ik wist niet wat, maar het moest eruit.

Toen kwam Vera Helleman op mijn weg.

Van Vera leerde ik, hoe ik mijn emoties kon gebruiken om mijn binnenwereld te begrijpen en naar buiten te brengen. De cirkel was rond.

Ik schreef me in voor de opleiding EmotieCoaching bij het EmotieExpertiseCentrum. Daar leerde ik dat emoties wel degelijk een functie hebben. En niet alleen dat, ik deed er ook nog zo’n 437 andere inzichten op 😉

Ook vond ik eindelijk het antwoord op mijn vraag: Wat moeten we toch met die lastige emoties?

Rust

Emoties fungeren als gids op ons levenspad. Ze wijzen je altijd de kortste weg naar binnen.

Als je de boodschappen eenmaal begrijpt, dan val je samen met wie je daadwerkelijk bent.

Eindelijk.

Rust.

Emoties zijn de taal van je ziel.
Ze leiden je naar rust én levenslust

We hoeven niet steeds in dezelfde valkuilen te stappen.

Vrede met wie je bent, zonder maskers of spelletjes, het kan.

Emoties helpen ons onze eigen waarde te zien en te voelen.

Via je emoties snap je eindelijk waarom je doet wat je doet.

En dat dat heel erg prima is.

Interessant?
Je bent van harte welkom, ook voor een eenmalig gesprek.

Weet je welkom.

Henriette

Meer weten over EmotieCoaching? Bekijk dan het filmpje hieronder. Ik vertel over mijn ervaring op 4:30 min.