Vanochtend kreeg ik een filmpje toegestuurd van een gekkie. Ik noem geen namen, want ik ben geen verraaier.
Ik beken: ik hou van gekkies. Ze luisteren naar hun hart, het deel in ons dat weet en overzicht heeft.
Het hart, dat we zo vaak uit het oog verliezen in ons drukke leven tussen werk, kinderen, (schoon)moeders en de hele zwikse mikmak. Het deel dat zich slecht laat beteugelen.
Ons hart is vrij en ‘denkt’ voorbij de begrenzingen van het hoofd. ‘Denkt’ tussen aanhalingstekens want hoe dat precies zit, weet niemand.
Vrije wezens
Even terug naar dat filmpje.
Gekkie sprak over waar we vandaan komen, over dat we vrije wezens zijn, over onze vele plichten, en dat we van nature soeverein zijn.
Het woord soeverein legde ze als volgt uit: We zijn in vrijheid geboren. De aarde is van ons allemaal. Daarom mogen wij vrij reizen.
Tja… ik schrijf het op, en realiseer me dat deze universele wetten eigenlijk steeds minder gelden.
Sommige culturen leven al eeuwen met beperkingen. En zoals het er nu uitziet, gaan ook wij op een aantal punten voor de bijl.
In Nederland zijn onlangs maatregelen ingevoerd omtrent ‘internationaal personenverkeer’. En als je niet braaf je prikken hebt genomen ben je vooralsnog niet welkom in de Verenigde Staten. (1Dit artikel is geschreven ten tijde van Corona. Deze laatste maatregel is sinds 12 mei 2023 komen te vervallen. )
Maatregelen
In sommige landen is dit al jaren gemeengoed, maar tot voor kort was dit ondenkbaar in het zogenoemde vrije Westen.
Opmerkelijk, hoe snel en hoeveel van dit soort veranderingen er zijn doorgevoerd in slechts een paar jaar tijd, onder het mom van een zeer gevaarlijk virus. Terwijl al snel duidelijk werd dat Covid een mortaliteit had die vergelijkbaar was met de jaarlijkse griepgolf, zo bleek uit peer reviewed onderzoek.
Invloed
Steeds vaker voel ik me verwant met gekkies.
Mijn hoofd kan geen chocola meer maken van de versneld ingevoerde strenge wetten, zoals het inperken van ons zelfbeschikkingsrecht en het beroepsgeheim van artsen.
Emotiegids, come to your point!
Oja, ik wilde het hebben over ons brein. Dat wil controleren, analyseren en de boel overzichtelijk houden. Alles, om maar het gevoel te hebben nog enige invloed te kunnen uitoefenen op wat er gebeurt op het grote wereldtoneel.
Kansloos natuurlijk. Maar hoe dan wel…?
Uitzoomen
Als ik naar de wereld kijk vanuit een nonduaal perspectief dan bestaat er geen goed of fout.
Non-duaal betekent ‘geen twee’. Laten we het klein houden; in nondualisme zijn goed en kwaad twee vleugels van dezelfde vogel. Zoomen we nog verder uit, dan komen we uit bij wie we in essentie zijn: niet de vogel, maar de lucht.
Beperkt zicht
Mogelijk is zelfs dat uit gezoomde perspectief nog te beperkt, denk aan de parabel met de olifant. Hierin proberen vijf blinde mannen te achterhalen wat ze ‘zien’ terwijl ze een olifant onderzoeken.
De eerste man voelt de slurf en zegt: We hebben hier te maken met een cobra. De tweede man voelt aan een poot en zegt; Nee, dit is duidelijk een boom. Waarop de derde man die een slagtand vastheeft, zegt: Dit is duidelijk een wapen. De vierde man staat onder een van de wapperende oren en spreekt van een ventilator. De vijfde man bevoelt de staart en zegt stellig: Mannen, het is een touw.
Dat is wat we doen. We zien een minimaal stukje van de werkelijkheid en beoordelen dat op grond van onze beperkte overtuigingen.
Overboord
Stel dat we onze zogenaamde zekerheden en waarheden eens overboord zouden kieperen?
Gewoon lekker bij elkaar zitten en beschrijven wat we ervaren en zien, iedereen evenveel spreektijd, jong en oud.
Zouden we dan tot een volledig beeld komen van wat er nu gaande is in de wereld? Misschien zelfs wel een begin van een oplossing vinden…?
Ken jij je waarde?
Ik denk dat ieder van ons onmisbaar is en iets waardevols te bieden heeft. Maar het belang daarvan, lijkt zoek te zijn.
Kennen wij onze waarde? Voelen we onze reikwijdte, zo groots als het luchtruim?
EmotieCoaching
Dat is net zo’n ingewikkelde vraag als: Ken je de zin van het leven? Maar dit filosoferen is wat ons mens maakt.
Ik vond een ontbrekend puzzelstukje in het begrijpen van het emotionele systeem. Hoe beter ik mezelf daardoor leerde kennen, hoe meer ik mijn plek in de wereld vond. En, met als bonus, hoe meer ik mezelf en anderen leer te waarderen, inclusief onze makkes en houten poten.
Ik zie dit ook terug in de sessies. Als men de verbinding met het hart terugvindt en de verbinding met de ander weer voelt, is dat vaak een diep ontroerend moment.
Prachtig mens-zijn
Wij kunnen het grote geheel niet overzien, en al helemaal niet controleren.
Hoe meer we uitzoomen, hoe meer we beseffen dat we weinig tot niets weten. Het wonder van het leven en de schoonheid, zit ‘m voor mij in het onderkennen van die beperking. Er is altijd meer te ontdekken.
Laten we, ondanks alle beperkingen en kleinzieligheidjes die bij ons mens-zijn horen, onszelf ook zien als de groter-dan-grootsheid die we tegelijkertijd zijn. Als geheel met elkaar, en met ieders inbreng, hoe klein ook. Dat is volledig mens-zijn.
Ben je wel eens de verbinding kwijt?
Hier lees je hoe je weer in verbinding komt met jezelf: Wat is voelen en wat heeft dat met angst te maken?
Lukt het niet om de verbinding met jezelf te herstellen?
Doe jezelf een plezier en maak een afspraak met de groene knop.
Verbinden doe je niet alleen voor jezelf, daar hebben mensen om je heen ook profijt van.
Wil je meer informatie of heb je een vraag?
Gebruik dan de gele knop.
Weet je welkom!
Emoties leiden ons naar flow, rust en levenslust
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang gratis de
Eerste Hulp bij Heftige Emoties
In 7 stappen naar mentale rust en flow ➡
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven, maar de namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
