Oh die foto.
Hoe blijf je in het moment, gelijk een zeehond?
Dit staat hoog op mijn prioriteitenlijstje. Zo ontspannen te kunnen genieten. Water kabbelend op het randje van je lip.
Volledig open, wat er ook gebeurt.
Accepteren wat er op dat moment is, en ook wat er misschien nog te gebeuren staat (1 Tedtalk over het belang van emotionele gezondheid van de psycholoog Guy Winch.
).
Vakantie
Morgen vertrek ik naar Hongarije. Ik ga oefenen met in het nu te blijven.
Ik ga met alle macht proberen om mijn aandacht te houden bij precies dát, wat ik op dat moment ervaar en doe. Of niet doe.
Geen email of internet, geen boeken, geen tv of ander geneuzel. Dat leidt af.
Contact
Vakantie is hier bij uitstek geschikt voor. Geen afleiding, behalve van de mensen om me heen. En die ga ik proberen mee te nemen in ‘erbij blijven’.
Het doel is om van elke interactie, de emoties die dat contact oproept, welkom te heten.
Puur observeren wat het contact met de ander in mij teweeg brengt.
Oefenen
Het blijft oefenen.
Steeds met je aandacht terug naar dít moment.
Hoe voelt het in je lichaam?
Hoe reageert je lichaam op de buitenwereld?
Wat komt er voorbij aan emoties?
En jeetje, wat vliegt het moment snel voorbij.
Daar is alweer een nieuw moment, met nieuwe reacties van je emoties, voelbaar in je lichaam.
Observeren
Voortdurend verliezen we ons in de gedachtenstroom.
Kijk eens of dit lukt: Zo gauw je een gedachte opmerkt, is er ruimte tussen jou en de gedachte. Dan ben je in de positie van observator, waarnemer.
Breng dan je aandacht naar je lichaam.
Wees als een monnik. Breng steeds je aandacht weer liefdevol terug op je lichaam, dat is de oefening.
Je aandacht op je gedachten richten kan ook. Zolang je er maar van een afstandje naar kijkt, dondert niet waarnaar.
Zwembad
Zo, en nu mijn zwempak inpakken. Eigenaardig eigenlijk. Ik hou niet van zwemmen en ik hou niet van zon. En toch moet dat zwempak mee.
Ik peins over het waarom en er verschijnt een beeld van mezelf als kleuter op de rand van het zwembad. Mijn lievelings-oom Wessel spoort me aan vanuit het water: Kom! Spring maar!
Angst
Ik zie hoe ver weg hij staat en het denken stopt. Mijn lichaam wil springen, maar angst weerhoudt me. Ik hoor de vertrouwde stem van mijn oom roepen.
Uiteindelijk overwin ik mijn angst en ik spring. Oef… de klap van het water… het lawaai, de kou, mijn longen die in elkaar gedrukt worden door de druk. Weer angst.
En dan de sterke armen en de warme huid van oom Wessel.
Elke sprong moet ik weer opnieuw de angst bedwingen, maar het plezier is te groot, dus ik spring.
Alles verandert
Er drijven meer herinneringen naar boven, allemaal over water. Ook minder leuke.
Die zullen er wel mee te maken hebben, dat ik niet van zwemmen hou. Na elke vakantie leg ik mijn badpak ongebruikt terug in de kast.
Maar, met de gedachte Alles is continu in verandering, pak ik ook dit jaar mijn zwempak weer in.
Want ik wil mezelf geen label opplakken dat ik iemand ben die niet van zwemmen houd.
Stel nou dat ik deze vakantie ineens wel wil zwemmen?
Ik wil elk moment als nieuw ervaren en elke ervaring welkom heten, net als vroeger. Zonder weerstand. Dus ook het zwemmen.
Misschien lig ik straks wel, net als die zeehond, te genieten van het kietelende water op het randje van mijn onderlip.
Wil je ook ervaren hoe het is om geen energie meer te verliezen aan weerstand?
Maak een afspraak via de groene knop en ervaar de kracht van het nu.
Weet je welkom.
Elke week een nieuw artikel in je mailbox?
Abonneer je dan -rechtsboven- op de EmotieGids.
Lekker positief en duurzamer dan de krant.
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven. De namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
Wil je ervaren wat een EmotieCoach sessie voor jou kan doen? Stuur me een mailtje of maak een afspraak op 06 • 21211086.
