Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik heb geen televisie en geen krant. Daarmee gaat 95% van het dagelijkse nieuws aan me voorbij.
Ik krijg daar wel eens gepikeerde opmerkingen over, maar ik heb liever een scheef gezicht van mijn moeder, dan die dagelijkse bak ellende over me heen.
Ik druk me wat kort door de bocht uit, zeker na het drama van Utrecht (2019).
Het is niet dat ik daar niets bij voel. Integendeel. Ik denk dat dit niemand onberoerd laat. Tegelijkertijd verklaart het waarom ik het nieuws niet volg.
Beroering
Want wat moet ik met die beroering?
Een voorbeeld. Elk jaar bezoek ik mijn moeder in Spanje. Niks heerlijker dan even meedraaien in haar dagelijkse ritme. Behalve ’s avonds. Want dan gaat de tv aan voor Het Journaal.
Zo’n 30 jaar geleden, toen Fred Emmer zijn tekst nog gewoon van een blaadje voorlas, was het nog te doen. We zagen een landkaart, een andere nationaliteit, of een foto, maar het voornaamste beeld was toch de nieuwslezer en zijn behangetje.
Tegenwoordig zien we bij vrijwel alle onderwerpen schrikbarende beelden.
De impact die dat heeft… daar schrik ik van. Ik schrik er ook van dat het me zo uit evenwicht brengt. Ik ben een watje.
De laatste keer dat ik naar het journaal keek, ging het over een jongetje. Het verhaal erbij ben ik allang kwijt, maar de beelden staan maanden na dato, nog fris op mijn netvlies. Not pretty.
Wat te doen als coach?
Watje, oke, maar hoe ga ik daar nou mee om als EmotieCoach? Wat vertellen m’n emoties mij over het drama in Utrecht?
Het zijn niet perse de beelden als wel onze gedachten erover, die met dat beeld aan de haal gaan. En die gedachten roepen emoties op.
Mogelijk heb ik een rijke fantasie, maar mijn gedachten gaan volledig los op het nieuws. Allerlei stemmetjes komen voorbij.
In het voorbeeld van dat jongetje op het journaal, gaat het er zo aan toe in mijn hoofd:
Je moet wat doen! Doneren is niet genoeg! Je moet erheen! Wat nou, geen tijd! Dan máák je maar tijd! Je kunt van alles doen! Verzamel dekens! Speelgoed! Shampoo! Geen smoesjes! Harry, wir brauchen den Wagen sofort!
Nou heet de mijne toevallig Harry, maar herken je de gedachtengang?
Gevolg
De emoties die zo’n innerlijke tirade oproept, zijn niet mals.
En het gevolg? Ik voel me waardeloos.
Ik zoek in mijn hoofd naar bewijzen dat ik niet zo vreselijk ben als ik mezelf voorhou op dat moment, maar ik vind niks. Al helemaal niet, als het gaat over de bescherming van regenwouden, het tegengaan van de bio-industrie of mensen-in-nood.
Dat zijn toch onderwerpen die me na aan het hart liggen en waarvoor ik best wat tijd had kunnen inruimen, maar… niet heb gedaan.
Zinloosheid
Al vrij snel krampen mijn emoties steeds harder richting de-totale-zinloosheid-van-het-bestaan en hoe we er met z’n allen een potje van maken.
En, vanwege de natuurwet Wij zijn allen één, is dat dus míjn schuld. Ligt het wereldleed op míjn schouders. En is deze ellende dus míjn verantwoordelijkheid.
Zelfs nu ik dit typ, voel ik zo de energie uit mijn vingertoppen weglekken. Hoe meer ik me laat meedrijven op mijn gedachtentirade, hoe slechter ik me ga voelen.
Emoties schudden ons wakker
Deze emoties lijken een aanwijzing te zijn dat ik me zo naar voel omdat ik me niet genoeg voor het wereldleed inzet, maar in EmotieCoaching werkt dat nét een beetje anders.
Dit soort verkrampende emoties wijzen er namelijk op dat mijn gedachtegang niet klopt.
Simpel gezegd, stel dat ik nu naar Afrika vertrek om daar te gaan helpen, dan zou ik mijn gezin en pleegkinderen niet kunnen verzorgen. Ik zou mijn klanten niet kunnen bijstaan. Ik kan de hond van de buurman niet uitlaten.
En, daar ben ik allemaal veel behendiger in, dan in het graven van waterputten.
De niet-weg
Ik zou een televisie kunnen aanschaffen en elke avond naar het nieuws gaan kijken. Ik kan me opwinden over politieke debatten en meepraten over de actualiteit van alledag.
Maar bij de gedachte alleen al, voel ik weerstand opkomen. (1 In EmotieCoaching verdelen we alle emoties over acht groepen. Elke groep geeft ons een boodschap.
We beschouwen emoties als boodschappen vanuit je ziel. Kortweg komt het erop neer dat een verkrampende boodschap zegt: Dit past niet bij je, je wijkt af van je ziele-pad. Een verruimende emotie geeft ons de boodschap: Ja! Volg dit, dit past bij je! ).
Deze emotie ‘weerstand’ hoort bij de categorie Afkeer. Die wijst ons de niet-weg.
Zoals Vreugde ons leidt naar wat bij past, zo roept Afkeer: Bijsturen, je raakt van je pad af! Dit is niet voor jou!
Creatie
Zo gebruiken we onze emoties om een leven te creëren dat past bij wie we in essentie zijn. Zoveel mensen, zoveel zinnen.
Als ik mijn vreugde volg door mensen te helpen met de vertaalslag van hun emoties en jij volgt je vreugde door waterputten te slaan in Afrika, dan doen we allemaal waar we goed in zijn.
Vreugde brengen
Wat er in Utrecht gebeurde, is helaas niet terug te draaien. Maar, of ik me er nou over opwind of niet, er verandert niets aan de uitkomst.
Dus ik kies ervoor om me er niet over op te winden. Zo hou ik energie over om vreugde te brengen aan de mensen in mijn directe omgeving. Een lekker maaltje voor de jongens als ze moe thuiskomen van hun werk, een ommetje met de hond van de zieke buurman en morgen naar de speeltuin met de kleine.
Simpel misschien, maar mijn vreugde over dit alles sijpelt door en daarmee brengen zij ook weer vreugde in hún omgeving. Blije kinders, blije moeders. Blije moeders, blije vaders. Blije mensen, en zo voort.
Ripple-effect
Ik geloof sterk in de kracht van het ripple-effect op micro niveau.
Zoals een dominosteentje van 1 mm het Empire State Building kan omgooien, zo kunnen wij onze liefde verspreiden.
Als we allemaal onze vreugde volgen komt misschien niet alles, maar wel verschrikkelijk veel op z’n pootjes terecht.
Wil je je weer blij voelen?
Dat gevoel van dat je ertoe doet?
Je emoties wijzen je de weg. Ik help je je emoties herkennen en de boodschap ervan te vertalen.
Weet je welkom bij de EmotieGids
EmotieCoaching is gebaseerd op de natuurwetten en nondualisme
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven, maar de namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
Regelmatig zo’n artikel in je mailbox? Laat dan je email achter.
De EmotieGids bij het ontbijt.
Lekker positief en duurzamer dan de krant.
Uiteraard wordt er in de sessies meer besproken dan ik kan beschrijven. De ervaringen van de mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies, maar de namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval. Wil je ook ervaren wat een EmotieCoachsessie voor je kan doen? Stuur me een mailtje of maak een afspraak op 06 • 21211086.
