Geen klik? Kwestie van energie

Heb je een hekel aan iemand en snap je niet waarom?

Soms heb je geen klik met iemand. Dat je denkt: Zou ik een hekel aan mensen hebben..? maar je kunt eigenlijk niet eens zeggen waarom. Dat is een emotie uit de groep Afkeer.

Dat had ik gisteren op een feestje bij een oude vriend.

Bij binnenkomst zat de familie al klaar; een kring van vertrouwde gezichten. De verjaardag was al een paar jaar niet gevierd, dus leuk om iedereen weer ’s te zien.

Geen klik

Jas uit, felicitatierondje, een drankje in de hand.

Ik was naast tante Mies terechtgekomen. Ik hoefde eigenlijk niet te plassen maar ik wilde meteen al want dit was de tante waar het vroeger ook al niet zo mee boterde.

Het gesprek vlotte ook nu weer voor geen meter. Uit beleefdheid stelde ik een vraag, maar ik wist bij voorbaat het antwoord al. Zó geen zin in…

Ik had geen hekel aan haar maar iets in mij wilde direct weg. We hadden overduidelijk geen klik.

Vluchten

Op zo’n moment vraag ik me af: Waarom doe ik dit toch?

Dit is voor veel mensen vast herkenbaar… ook al voelt het niet goed, toch een praatje maken met elkaar. En vervolgens vlucht je naar de keuken of naar buiten, terwijl je al jaren niet meer rookt 😉

Vaak zit je de conversatie gewoon uit, terwijl alles in je roept: Mag ik al weg…? Sterker nog, hoe langer je blijft zitten, hoe meer je lijkt te verstijven..

Waarom lopen we niet gewoon weg als we geen klik voelen met de ander?

Sociale normen

Tuurlijk, het antwoord lijkt simpel, dat heet sociale beschaving, toch..?!

Hetzelfde als dat je je moeder tóch een bloemetje brengt op moederdag, terwijl je een hekel aan dat gepushte commerciële gedoe hebt.

Het koppie overheerst

Maar wat speelt er nou werkelijk in zo’n situatie als je geen klik voelt? Waarom passen we ons aan, zelfs als je afkeer voelt?

We proberen ons te voegen in een samenleving waar het koppie overheerst.

Logica, ratio en verstand zijn zaken waar we in deze maatschappij mee scoren. Dat wordt positief beoordeeld. Geen klik hebben is niet uit te leggen dus we passen ons aan.

De feiten

Maar laten we eens naar de feiten kijken:

Mensen zijn energetische wezens. En energie is altijd in beweging. Dat is een natuurwet. Dat betekent daar geen uitzonderingen op zijn.

Wanneer we gehoor zouden geven aan de energetische beweging van geen zin, dan zouden niet hoeven te vluchten uit de situatie.

Je kunt dan simpelweg, als iemand naast je komt staan voor een praatje, even checken hoe het voelt: Resoneert het? Dan verloopt het gesprek soepel en geniet je van elkaars aanwezigheid. Mogelijk inspireer je elkaar zelfs.

Resoneert het niet? Dan is er geen interesse, wil het gesprek niet vlotten en voel je misschien zelfs wat weerstand. Het stroomt niet tussen jullie.

Verstand

In plaats van dat gevoel te erkennen en ernaar te handelen, gebeurt er iets opmerkelijks. Ons brein gaat zich ermee bemoeien.

Dus we maken een praatje, want dat hoort zo. Dat is beleefd. In het gunstigste geval duurt het niet zo lang, maar soms hebben we pech en moeten we een smoes verzinnen om uit de situatie weg te komen.

Schuldwijzerij

Beide opties zijn onbevredigend: Blijven hangen in de situatie geeft een ongemakkelijk gevoel, maar een smoesje verzinnen om jezelf te redden, gaat vaak in de richting van schuldwijzerij: we bestempelen de ander bijvoorbeeld als saai of hij luistert nooit.

Maar zelfs al gebeurt die schuldwijzerij alleen intern, toch voelt dat niet lekker(¹ Schuldwijzen hoort bij de emotiegroep Schuld/Schaamte. Deze emotiegroep nodigt je uit om je overtuigingen te onderzoeken. ).

Waarom zouden we een reden moeten verzinnen, als het niet resoneert met een ander? Waarom kunnen we niet gewoon vriendelijk zeggen: Dank je, maar ik ga nu even met iemand anders praten…?

Aanpassen

We zijn opgevoed met verschillende normen en waarden maar onszelf aanpassen aan sociale verwachtingen, is er bij velen ingestampt.

Als je vroeger als kind, na een vreselijk saai feest eindelijk je jas op het grote bed mocht gaan zoeken, had je de natte kus van tante Mies nog te verduren én je moest je adem inhouden om de vieze sigarenlucht van opa te ontwijken.

En onze ouders schaarden dit onder de noemer: opvoeding.

Speelde je het spel niet mee en verstopte je je onder de dikke berg jassen, dan werd je bestraffend toegesproken want … onbeleefd.

Moeite met voelen

Wat er in feite gebeurde, was dat je gestraft werd voor het volgen van je eigen innerlijke stroom. Geen wonder dat we nu zo’n moeite hebben met het voelen van emoties!

We hebben geleerd ons navigatiesysteem te wantrouwen en ons aan te passen aan de verwachtingspatronen van de omgeving. Of zelfs andersom: we hebben geleerd om ons aan te passen aan de omgeving ten koste van ons innerlijke navigatiesysteem.

Alles om te overleven, lieve luitjes.

Afkeer als navigatie

Vertalen we dit nu naar emoties, dan praten we over de emotiegroep Afkeer. Dat is de groep van grenzen en hoe je ze handhaaft.

We hebben deze emoties leren onderdrukken ten faveure van emoties uit de groep Schuld/Schaamte, de groep van oordelen, non-acceptaties en (on)gelijkwaardigheid.

Zonde!

Want door het stelselmatig onderdrukken van de gevoelens van Afkeer, verliezen we het contact met ons interne navigatiesysteem.

Dat heeft nogal wat consequenties, zowel op geestelijk als op lichamelijk vlak.

Twee veel voorkomende klachten die voortkomen uit het onderdrukken van deze emotiegroepen zijn burnout en overgewicht.

Geen resonantie

Herken je dat? Dat als het even niet resoneert met iemand, dat je hoofd er direct mee aan de haal gaat? Dat je een reden verzint om uit de situatie weg te komen en dat voor jezelf rechtvaardigt met smoesjes over de ander? Bijvoorbeeld dat de ander niet luistert..? Een saai verhaal afsteekt? Geen tekst heeft? Teveel tekst heeft? (² Mogelijk spelen er meerdere emotiegroepen mee. Wil je hier meer over weten? Weet je welkom voor een sessie, of kijk hier hoe zo’n sessie verloopt. )

We hebben onszelf aangeleerd om een reden te verzinnen als je geen zin hebt in contact met iemand. Terwijl geen klik hebben met iemand, simpelweg te maken heeft met dat jullie energie op dat moment niet matcht. Het resoneert niet, that’s all.

Daar hoef je niets van te vinden en je hoeft er geen reden voor te hebben. Zo werken natuurwetten nou eenmaal. Jullie hebben elkaar op dit moment niets te brengen.

Trouw aan jezelf

Zou het leven niet veel makkelijker zijn als we deze interne gevoelens van de emotiegroep afkeer zouden honoreren? Dan kan je in een ontmoeting met tante Mies gewoon je hand uitsteken, haar een ferme handdruk geven en zeggen: Hallo tante Mies! terwijl je gedecideerd doorschuift naar de volgende gast op het feestje.

Daar is niets mis mee, én je blijft trouw aan jezelf. Je honoreert je gevoelens, je bespaart op je energie (!) én je blijft respectvol naar de ander.

Goede voorbeeld

Achtervolgt tante Mies je naar de keuken of staat ze je op te wachten bij het toilet? Dan luistert tante Mies misschien ook niet naar haar innerlijke navigatie.

Je bent een goede spiegel voor de ander als jij dan vriendelijk doch ferm het goede voorbeeld geeft: Ik ga even met iemand anders praten hoor, tante. Dag! En je vervolgt je weg. (³ Het kan echter ook zijn dat tante Mies jou een ferme spiegel voorhoudt doordat je bijvoorbeeld een issue hebt met grenzen 😅
In een EmotieCoach-sessie pluizen we zo’n interactie tot in detail uit, tot we helder hebben welke emotiegroepen er actief zijn, wat de boodschap ervan is en en in welke richting ze je wijzen wat er bij je zou passen. Uiteraard altijd met respect voor tante Mies 😉 )

Volg je vreugde

Het is belangrijk om te bedenken dat emoties ons feedback geven op wat er op dit moment plaatsvindt. Het kan zomaar zijn dat je je tante een tijdje later tegenkomt op een knutselbeurs en dat het ineens klikt als een dolle.

Resoneert het, dan geven je emoties de boodschap: Volg dit gevoel! Geniet ervan en inspireer elkaar! Deel jullie vreugde!

Navigatiesysteem

Emoties vormen ons interne navigatiesysteem. Laat ze hun werk doen en luister naar hun boodschap. Dat geeft ontspanning, rust en zo behoudt je je energie.

Je bent zo enorm veel meer dan je gedachten. Maak er gebruik van!

Wil je dat ik een keer met je meekijk?
Weet je welkom!

Je kunt een afspraak maken via de groene knop.
Of lees hoe een sessie verloopt met de blauwe knop.