Hoofdpijn door stress
Ik krijg hoofdpijn door stress. Vorige week schreef ik over de nare mail die ik had ontvangen en hoe m’n emoties daarop aansloegen. Die mail gilt nu al een week om antwoord.
Het gaat om een slepende kwestie en het wordt tijd dat ik een dikke streep trek: Tot hier en niet verder!
Niet echt mijn forte.
Moed
Ik raap al mijn moed bij elkaar en schrijf de mail terug.
Eerst nog even heen en weer gemaild met collega emotiecoach en jurist Robin of het echt, echt, écht zo moest. Kon het niet een pietsie minder strak…?
Haar antwoord: Ja kan, maar gezien de juridische consequenties kan dat kwalijke gevolgen hebben.
Nee dus, een streep is een streep.
Energetische logica
Duidelijke taal.
En, voegt ze er vanuit haar expertise als emotiecoach nog aan toe, waar je ruimte laat, zal die gepakt worden. Energetische logica.
Oké, ik geef me over en druk op ‘Verzend’.
Het leven gaat verder. Pom pom pom.
Het gevoel
De week erna dringt de kwestie zich aan me op. Bij elke Pling! van een binnenkomend mailtje slaat mijn hart even over.
Ik doe waar ik goed in ben: ik negeer het gevoel in mijn hart.
Gedurende de week sijpelt het overslaande-hart-gevoel langzaam naar beneden. Het creëert fladdertjes in mijn maagstreek. Ook die negeer ik: Stoor me niet! Ik ben vreselijk druk en belangrijk aan het werk! 😅
En door.
Hoofdpijn
Een paar dagen later ontwikkelt zich een strakke band om mijn hoofd. Oef, hoofdpijn.
Ik heb nooit hoofdpijn, dus nu gaan de alarmbellen af: Wat is er aan de hand?!
Dan schrik ik op: M’n emoties proberen me iets duidelijk te maken! Want dat is wat emoties doen, ze schudden ons wakker.
Steeds dringender en steeds harder gaan ze krampen, totdat we er weer ‘bij’ zijn en bewust wakker worden in het hier en nu: er is iets… hier moet ik iets mee.
Hier en nu
Fnuikend hoe on-bewustzijn ons steeds weer in de greep krijgt. We zijn zó sterk getraind in het onderdrukken van onze emoties en daardoor dragen we vaak een hoop lichamelijk ongemak.
Gelukkig is ons lichaam altijd in het hier en nu. Ons lijf is een machtig middel om terug te komen in de realiteit.
Zo heb ik dankzij de hoofdpijn dus weer bewustzijn op de signalen die mijn emoties me sturen. Nu kan ik kijken wat er aan de hand is.
Waarschuwen
Het valt niet mee om m’n aandacht op mijn lichaam te houden en in de realiteit te blijven, want ik voel voornamelijk angst en stress.
Angst geeft kramp rond je maag. Angst doet je je hoofd onder de dekens stoppen en er het liefst niet meer onder vandaan komen.
Emoties uit de emotiegroep Angst waarschuwen ons voor gevaar uit de duale buitenwereld.
Hoogste tijd dus voor wat zelfonderzoek.
Hoofdpijn door stress
Waar wil angst mij voor waarschuwen? En wat is eigenlijk het reële gevaar waar ik bang voor zou moeten zijn..?
Ik kan een boze mail terugkrijgen of misschien een conflict, maar niks echt gevaarlijks. Het levert hooguit wat onpraktisch gedoe op, een beetje werk misschien, maar dat is het wel.
Hoofdpijn-waardig? Mwah... Gevaarlijk genoeg om mijn hoofd onder de dekens te stoppen? Ook niet echt.
Discipline
Door mezelf zo te bevragen zie ik de zaak weer enigszins in perspectief maar helemaal rustig van binnen is het nog niet. Het blijft wat emmeren.
Ik bedenk nog wat mogelijke scenario’s en wat ik dan zou kunnen doen, mocht de zaak uit de hand lopen. Dat geeft al meer rust.
Angstzinnetjes
Ik moet wel alle zeilen bijzetten om niet mee te gaan in de angstige gedachtenstroom. Dat vergt discipline. Maar doe ik dat niet, dan vliegen mijn gedachten alle kanten uit… Ja, maar dan … en Wat als …?
Ja maar en Wat als, zijn prachtige voorbeelden van angstzinnetjes. Deze geven aan dat we uit de bocht vliegen. De ene angstgedachte roept weer de volgende associatie op en zo zakken we vliegensvlug op de ladder van angst naar beneden.
Verhalen
Met dit soort angstzinnen verliezen we onszelf in verhalen. Daarmee verdwalen we in toen en straks-gedachten, in plaats van in het hier en nu te zijn.
Het zijn mogelijke scenario’s die wel degelijk heel reëel kunnen lijken. Maar het is nog steeds onmogelijk om in de toekomst te kijken dus dat soort verhalen zijn geen realiteit.
Het hier en nu is onze enige reële werkelijkheid.
Realiteit
Hoofdpijn trekt me dus terug naar de realiteit. Als ik mijn schouders ontspan, voel ik de band om mijn hoofd verdwijnen.
Wat speelt er nu werkelijk?
Ik heb in die mail een dikke grens aangegeven. Dat vind ik spannend.
Mijn zelf-onderzoekje levert zelfs iets verrassends op: Ik vind het stiekem ook een beetje leuk, zo’n stevige grens trekken, omdat ik er niet zoveel ervaring mee heb.
Realiteit
De jongeman van die rottige mail mag dus nog even meespelen in mijn levensscript zolang ik maar aan het roer blijf staan als de scenarioschrijver 😀
Hoe het afliep?
Ik ontving een mail van hem met excuses en uitleg over waarom hij zo van leer trok.
Al mijn Wat als en Ja maar-scenarios ten spijt, is dit de realiteit: We weten het pas als het hier en nu plaatsvindt.
Wat denk jij? Toeval die hoofdpijn, of hoofdpijn door stress? Zouden onze lichamelijke klachten te maken kunnen hebben met emoties, waar we niet naar willen of kunnen luisteren..?
Vermoed je een verband tussen je emoties en je lichamelijke klachten?
Maak hier je afspraak 👉
Ontdek wat je emoties je willen zeggen!
Weet je welkom, ook voor een enkele sessie.
Emoties zijn je gids naar flow, rust en levenslust 💫
Schrijf je in en ontvang tips hoe je je innerlijke schatkist vindt ➙
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven. De namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
