Hoe leer je voelen? (De 90-seconden-regel van Jill Bolte Taylor)

Ik voel niks…

Ze zegt: Ik voel niks… of ja, onrustig misschien…? Maar verder niks.

Lies ervaart haar leven als vlak en voorspelbaar. 

Kan je een recent voorbeeld geven van iets dat je wel voelde? vraag ik. Ze antwoordt: Ja, ik schrok me laatst rot, telt dat ook?

Lies vertelt dat ze haar dochter ophaalde van paardrijles. Na de les liep ze de stallen in en een paard stak onverwachts zijn hoofd over de staldeur. Ze schrok en rende met knikkende knieën de stal uit.

Schrik

Ze voegt eraan toe: Hoe leer je voelen? En trouwens, ik kan wel bedenken dat dat goed voor me is, maar wat heb ik eraan als ik de rest van de dag niet meer op m’n benen kan staan van vermoeidheid?

Bij schrik gebeurt er iets onverwachts in je omgeving. De emotie angst waarschuwt ons en maakt het lichaam klaar voor een gevecht of om te vluchten. Goed beschermingsmechanisme, maar het heeft ook consequenties.

Lies rende de stal uit, dus in dit geval koos haar zenuwstelsel ervoor om te vluchten. Dat gebeurt, daar hebben we geen invloed op want het autonome deel van het zenuwstelsel wordt getriggerd. Dit deel werkt buiten de wil om.

Als je beschermingsmechanisme wordt getriggerd, kan het ook zijn dat je verstijft: dan voel je niets meer, je zit in een soort bevriezing. Je doet gewoon je ding maar je bent er ‘niet bij’. Je draait de dag af in een soort mist en het voelt alsof je hoofd niet goed werkt.

Dat is vaak een bijna continue staat van zijn, met af en toe terugvallen naar de vecht- of vluchtstand om terug te kunnen naar ontspanning. Maar dat gebeurt niet altijd omdat dit gevoel opnieuw een trigger uitlokt.

Lies schakelt tussen ‘ik voel niks‘ of ze draait de dag af op adrenaline. Beiden is niet prettig; ze voelt zich hyper, of ze loopt op haar tandvlees.

Energievreter

Terug naar de paardenstal: toen Lies zich realiseerde dat het paard die stal niet uit kon, ontspande ze weer een beetje.

Dat ze de rest van de dag uitgeput was, kwam doordat ze een voorschotje had genomen op haar reserve-energievoorraad. Er was een grotere hoeveelheid energie vrijgemaakt dan haar systeem voorradig had.

In de stand van bevriezing voelen we het niet, wanneer we tegen onze grenzen aanlopen dus Lies knapte niet op. Toen ze zich moe bleef voelen, wist ze dat er meer aan de hand was.

Emoties regelen je energie

Zo’n vermoeidheid is een serieus signaal van het lichaam dat het tijd is om de energiehuishouding onder de loep te nemen. Wat ook logisch is, voor iemand die zegt niets te voelen.

De interne energiehuishouding wordt gereguleerd door ons emotionele systeem. Om precies te zijn: onze emoties geven exact aan hoe het met de interne energievoorraad gesteld is. Prima geregeld zou je zeggen… mits we naar die boodschap luisteren!

Maar als we onze emoties stelselmatig negeren en we doen allerlei dingen omdat ze er nou eenmaal bij horen, of als we denken, tja dit moet nou eenmaal, dan gaan we over onze innerlijke grenzen heen.

Dat vreet niet alleen energie, maar het veroorzaakt ook allerlei problemen.

We hebben van nature een flinke voorraad energie die ook steeds aangevuld wordt (emotiegroep Vreugde!) maar als we de innerlijke grenzen negeren, dan leven we op de noodvoorraad en ligt een burn out om de hoek.

Opluchtend stromen

Hoe kunnen we dit veranderen?

Terug naar de sessie met Lies: ik vraag haar stil te staan bij wat ze op dit moment in haar lichaam ervaart. Ze schuift wat ongemakkelijk op haar stoel. Eh.. niks… antwoordt ze. Maar als ik haar erop wijs dat ze in haar stoel schuift, begint ze te grinniken.

Opluchting

Moedig blijft ze bij het ongemak van haar lichaam, zonder iets te doen of te veranderen. Langzamerhand komt ze weer tot rust. Haar ogen vullen zich met tranen.

Ze vertelt dat het als een golf omhoog komt, maar dat het ook vrij snel weer wegvloeit als de tranen via haar ogen naar buiten rollen.

Na een paar seconden zegt ze lachend: Eigenlijk voel ik me wel opgelucht nu. Ze is verrast hoe snel de emotie wegzakt en constateert dat het verdrietige gevoel verdwenen is.

De 90 seconden regel

Ik vertel Lies van de 90 seconden regel van Jill Bolte Taylor.

Dr Jill Bolte Taylor is neuroanatomist. Zij heeft rond haar dertigste een ernstige hersenbloeding gehad waardoor ze al haar functies verloor. Ze moest alles opnieuw leren: praten, eten, lopen, ze was zelfs niet meer zindelijk. We kunnen dus stellen dat Jill niet alleen een specialist was maar nu óók ervaringsdeskundige werd.

Jill leert ons 2 dingen:

• dat we emoties ervaren via de rechterhersenhelft, wat de creatieve kant is
• en dat emoties maximaal 90 seconden duren.

Als een emotie langer duurt dan 90 seconden, dan is de linkerhersenhelft actief.

En daar zit de crux, want die linkerhelft is het analytische deel van ons brein: dit gedraagt zich niet alleen als een stevige bemoeial op zaken waar het eigenlijk geen kennis van heeft, maar het pakt ook graag de leiding over ons leven. Sommige mensen zouden dit het ego noemen 😀

Ego en hoger bewustzijn

Terwijl het eigenlijk andersom zou moeten zijn: de rechterhelft, het onderbewuste, zouden we het hoger bewustzijn kunnen noemen. Dit deel heeft overzicht, staat in contact met het innerlijke weten en kent onze weg.

De rechterhelft is ook het deel dat met ons communiceert via emoties: het geeft feedback op wat er gaande is in de linkerhelft van het brein.

Anders gezegd: emoties zijn seintjes vanuit de ziel of het analytische deel nog op het juiste spoor zit. Het corrigeert het ego.

Ons emotionele systeem geeft feedback op wat er in de mentale laag gebeurt

Boodschappers van je ziel

En emoties doen meer.

Een paar voorbeeldjes:

• Tranen brengen je terug in balans
• Emoties geven een seintje om in actie te komen, of dat het tijd is om rust te nemen
• Ze verzamelen je energie weer waar je die eerder hebt laten wegglippen
• Ze nodigen uit tot zelfacceptatie
• Ze vertellen dat het tijd is om los te laten

Emoties geven ons dus hele specifieke boodschappen. Sommige zijn direct duidelijk, andere zijn iets minder voor de hand liggend.

Als ik uitleg wat de boodschap is van een emotie, dan hoor ik regelmatig iets als: Oja, eigenlijk heel logisch. Dat komt omdat ons emotionele systeem gebaseerd is op natuurwetten en wij zijn ook natuur.

Emoties volgen de natuurwetten en zijn daarom altijd logisch

Hoe leer je voelen?

We spreken af dat Lies zich een paar keer per dag gaat concentreren op haar lichaam om haar lichamelijke sensaties te leren herkennen. Daar hoeft ze verder niets mee, alleen maar observeren.

Zo traint ze haar brein om niet steeds mee te gaan in de gedachtestroom, zoals gebruikelijk is in onze maatschappij.

En… zo haalt ze tevens de bezem door haar binnenwereld. Want alle emoties die door kunnen stromen, doven vanzelf uit. Het gevecht zit ‘m in het vasthouden van de energie, vasthouden aan overtuigingen waar we eigenlijk al niet meer in geloven.

Een maand later

Na een maand krijg ik een belletje van Lies. Haar stem klinkt levendig: Ik voel wel veel weerstand maar gelukkig is dit zo praktisch dat het me aardig lukt om vol te houden. En het is echt waar! 90 Seconden is zelfs belachelijk lang, de meeste emoties die ik heb duren misschien 10 seconden en weg zijn ze. Ik voel me zo anders nu!

Dat niet-voelen is er wel vanaf.. niet altijd makkelijk, maar super-leerzaam. Maar luister… eigenlijk bel ik over iets anders, wat je zei over die energiehuishouding. Dat woord is blijven hangen want nu ik meer voel, valt ’t me op dat ik zo vaak moe ben.. Is dat normaal?

Nieuwe afspraak

Nu er weer wat kleur in haar leven komt, heeft Lies de smaak te pakken. We maken een nieuwe afspraak om haar energie beter te leren managen. Daarvoor gaan we aan de slag met emoties van de emotiegroep Afkeer. Die regelt onze energiehuishouding.

Of dat ook is wat Lies nodig heeft is even afwachten, want bij emotiecoaching zijn je emoties altijd leidend. De emoties die als eerste naar boven komen, krijgen voorrang omdat dat precies is wat je op dat moment nodig hebt.

Daarom zijn emoties ook zo briljant: Je krijgt altijd precies wat je nodig hebt in een sessie, op de juiste tijd én over het juiste onderwerp specifiek voor jouw proces. Divine timing.

Denk jij ook dat je niets voelt of vind je het moeilijk om bij je gevoel te komen?

Ik help je je emoties herkennen en vertaal de boodschap ervan. En dat gaat soms sneller dan je denkt, want… we volgen de natuurwetten en jij bent ook natuur! 😇

---

---

Schrijf je in en ontvang tips hoe je je innerlijke schatkist vindt ➙

---

De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven. De namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.